De vraag die ik mijzelf denk ik 100 keer gesteld heb in de afgelopen paar weken is; hoe leuk vind ik het nog? Heb ik nog wel uitdaging in mijn werk. Ik werk als manager voor een organisatie die hulpverlening biedt en na een paar flinke conflicten was ik er eigenlijk een beetje klaar mee. En na enorm negatief te hebben gedaan en een aantal janksessies verder heb ik mezelf bij elkaar geraapt en ben heel hard gaan nadenken wat ik nu wilde.
Conclusie, liefst een eigen bedrijf maar sinds ik net een huis heb gekocht en geen euro meer op mijn bankrekening heb staan is dat misschien niet helemaal het goede moment. Ik sta enorm voor het motto ga achter je dromen aan maar ik merk toch dat helemaal voor mijzelf beginnen toch elke keer nog een stapje te ver is. Ooit hoop ik die stap te durven zetten want ik denk dat het vooral durven is.
Voor nu ben ik maar gewoon heel hard gaan solliciteren en ga ik toch nog maar even voor safe.
Doel minder kantoorwerk en weer meer op de werkvloer.
Status: 3 afwijzingen en 1 sollicitatiegesprek volgende week dinsdag! Yeah!!
Tijd voor verandering dacht ik gister.. en ik was blij. Blij omdat de zon scheen. Blij omdat ik werd uitgenodigd. Blij omdat ik gek van mezelf wordt op mijn huidige werk want echt niks is daar momenteel leuk.
En toen, toen kwam de twijfel.. is het wel zo slecht waar ik nu zit? Ga ik er niet enorm op achteruit wat betreft salaris. Sowieso ga ik mijn leaseauto en Samsung 6 in moeten leveren. Ik weet niet wat ik erger vindt die auto of die Samsung. Denk het laatste.
En toen sprak ik mijn moeder en kwam er nog meer twijfel.. Mam; zou je niet kunnen leven met die paar negatieve dingen die je nu ziet. Maar mam; ik zie alleen nog maar negatieve dingen en ben daar niet meer gelukkig. Mam; maar in nieuwe organisatie waar je een poppetje gaat zijn en alle vrijheden die je nu hebt gaat verliezen ga je ook dingen zien die negatief zijn. Mam; en al die leuke tripjes die je nu doet daar heb je dan straks geen geld meer voor want dat geld gaat op aan kosten voor dat barrel wat je gaat kopen want je hebt geen geld voor een nieuwe auto. En wat dacht je van al die bezinekosten die je weer gaat krijgen.
Zucht, moeders hebben zo vaak gelijk.. maar niet altijd. En hoe weet ik nu of ze gelijk heeft in deze of niet?
Toen kwam ik deze quote tegen:
En ik dacht gelijk; zie wel. Ik moet iets veranderen anders zit ik hier over 10 jaar nog negatief te doen.
En wat het moet zijn weet ik niet en misschien heb ik nog wel 25 sollicitatiegesprekken nodig om daar achter te komen maar voor nu ga ik deze uitdaging in elk geval gewoon aan!
Het eerste sollicitatiegesprek wat ik ooit in mijn leven ga voeren. Hoe spannend is dat?
Maar eerst nog een leuk tripje voor de boeg.. Nu we het geld nog hebben. Oekraine here we come!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten